Халқаро майдонларда “натижасиз” футболимизнинг айни пайтдаги аҳволи ҳақида ёзилган таҳлилий ва танқидий мақолалар бир жойга йиғиладиган бўлса осмонўпар бино билан бўйлашса керак.

Тан олиб айтамиз, ёшлар миқиёсидаги термаларимиз бундан мустасно. Лекин, ҳар қандай мамлакат футболининг айни пайтдаги кучи, салоҳияти миллий терма жамоанинг ютуқларига қараб белгиланади.

Барчамизга маълум, қайсидир юрт бирор соҳада бошқалардан илгарилаб кетса, улардаги мавжуд ижобий жиҳатлардан бошқалар ҳам ўрганиб фойдаланишга ҳаракат қилиниши аниқ. Билиб турибмиз, футболимиз ўсишдан тўҳтаб қолди. Демак, миллионлар ўйинида биздан илғор бўлган бўлган Европа футболи андозасини ўрганиб, уни ўзимизда тадбиқ қилишимиз зарурияти туғилган.

Натижа учун ҳаракатни қаердан бошлаш керак?

Мухлисларнинг “терма жамоага фалон футболчини ёки фалон мураббийни олиш керак” деган гапларида жон бордек... Бироқ, ўзбек футболидаги камчиликлар сабабини миноранинг юқорисидан эмас, балки унинг ... Читать дальше »